دستمو بگیر خدا

یادش بخیر...

یک سال ازون روز میگذره، انتظارها به پایان رسیده بود برای دیدار یار و من؛ لحظه شماری می کردم برای پریدن..

            

یک سال ازون روز میگذره، ی روز فراموش نشدنی برای من، برای تمام لحظه های عمر ِ من. چشم هایم شوق دیدار داشتند و نفس هایم با یاد خدا آمد و شد داشتند..

یک سال ازون روز میگذره، سفری که با تمام سفرهای عمرم تفاوت داشت، اون هم از زمین تا آسمون..

---

 قلبم لحظه به لحظه تندتر میزد و از صمیم قلب مشتاق دیدار بودم. مثل یک رویا بود، هنوزم باورش برام سخت بود..

هیچ نوشته ای بیانگر حال و هوای اون لحظات نبود؛ فقط خودِ آدم بود که میتونست شیرینی اون لحظات رو  درک کنه، فقطِ فقط.

یک سال پیش در چنین روزی، آرزوی دیرینه من به تحقق پیوست و من عازم سرزمین وحی شدم، با دل سیاه و پر از گناهم. و حالا  پس از یک سال خیلی زود ازون حال و هوا اومدم بیرون و خیلی زود همه چی رو فراموش کردم..

           

خدایا! من گناهکارو به خودم بیار و دستمو بگیر. نزار بیشتر ازین فرو برم تو خودم!!

یکسال پیش، تو همچین ساعتی بین زمین و آسمون بودیم و منتظر لحظه فرود..

                                                       نوشته شده در:    27 فروردین 1392  --- ساعت 14 و 15 دقیقه

رنگین کمان: حالا من موندم و حسرت فرصت های از دست رفته..

              

 حجر الاسود

             

             

  غار حرا