دارد دلم بهانه گودال قتلگاه

داغ دلم نشانه گودال قتلگاه

بی بال و پر دوباره به معراج می رود

تا عرش بی کرانه گودال قتلگاه

دلتنگ حال روضه گودال گشته باز

سر می نهد به شانه گودال قتلگاه

گشته به پا، به شور و نوا، مجلس عزا

در بزم عاشقانه گودال قتلگاه

زینب به نوحه خوانی و زهراست سینه زن

با دختری، میانه گودال قتلگاه

می خواند او به ناله که: خنجر به دست، شد

آن بی حیا روانه گودال قتلگاه

آتش به جان عالم و آدم فتاده از

غم های نازدانه گودال قتلگاه

آورده در خروش همه کائنات را

این "روضه ی زنانه" گودال قتلگاه

حالا دگر زمین و زمان گریه می کند

در محفل شبانه گودال قتلگاه

شد شعله ور دل و خاکسترش نماند

از سوز مادرانه گودال قتلگاه

ذکر "غریب مادر" زهرا هنوز هست

محزون ترین ترانه گودال قتلگاه 

                                                شاعر: رضا فراهانی

پ.ن: دوستان عزیز، ایشالا به امید خدا برای پیاده روی اربعین عازم کربلام. اگه لایق باشم نائب الزیاره و دعاگوی شما هستم.