خداحافظ ای ماه خوبی ها

ماه رمضون هم تموم شد.. 

خیلیا ماه رمضون پارسال بودن که دیگه امسال تو جمع ما نیستن؛ نمونه ش عموی مادرم که ماه رمضون امسال و قبل از شبهای قدر فوت کرد. خدارو چه دیدی! شاید ما جزو اون دسته از افرادی باشیم که ماه رمضون سال دیگه تو این دنیا نباشیم و با بار سنگین گناهامون حسرت ماه رمضون و شبهای قدرش رو بخوریم..

خیلیا هم تو این دنیا بودن ولی بنا به دلایلی نتونستن روزه بگیرن؛ مثل مریضی، مسافرت، کهولت سن و ...

خیلیا هم تو این دنیا بودن ولی تو این دنیا نبودن! خیلی راحت و بدون هیچ عذر شرعی علنا و در ملأعام و با افتخار تمام روزه خواری میکردن. درسته که تو این دنیا خوشن ولی تو اون دنیا باید جوابگو باشن.. 

خلاصه خواستم بگم که خیلی از ماها تو این ماه خواب بودیم و موندیم و با کوله باری خالی این ماهو به پایان می بریم. امیدوارم بعد ماه رمضون هم همه چی به خوبی و طبق قول پ قرارا پیش بره..

میخوام ی اعترافی بکنم: به جرأت میگم، تا چند سال پیش من ازون دسته آدمایی بودم که وقتی ماه رمضون شروع میشد پیش خودم میگفتم چقدر مونده تا تموم بشه! و روزا رو میشمردم تا به آخر برسه و آخراش که میشد میگفتم کاش تموم نمیشد ولی الان اینجوری نیستم. چند روزه دارم غصه میخورم از اینکه ماه رمضون داره تموم میشه و خدا خودش شاهده که به هیچ عنوان دوس ندارم تموم شه. کاش کل سال برای ما ماه رمضون بود..