گناه شوق

امروز خواب ماندم و فردا ندیدمت

فردا به خویش آمدم امّا ندیدمت

با من که جانماز شبم قهر کرده است

چندین شب ست نیمه ی شب ها ندیدمت

خواب و خیال غیر تو را بس که دیده ام

یک شب تو را به خواب، به رؤیا ندیدمت

دیدی گناه شوق مرا کورکور کرد

دیدی تو را به چشم تماشا ندیدمت

اشکم چکید و چشم مرا با خودش نبرد

من قطره ماندم و لب دریا ندیدمت

یک جرعه آب تشنه نگشتم برای تو

در روضه های حضرت سقّا ندیدمت

دیدن به چشم نیست ولی گوش دل که هست

کور و کرم! مگر نه؟! که آقا ندیدمت

روضه به روضه گشته ام این انتظار را

شک میکنم به خویش که آیا ندیدمت؟

                                                                                شاعر: رحمان نوازنی