۲۵ لعنتی

اولین تماسمونو یادته؟ 25 آبان 89، یادته بعدها بهم میگفتی چقدر اونروز پشت تلفن خجالتی بودی! هیچ وقت هیچ وقت اونروز رو فراموش نمی کنم.

یادته شبایی که با هم صحبت میکردیم رو؟ چقدر خوش بودیم! حتی 0.00000000001% احتمال ی همچین روزی رو نمی دادیم. میدونی دوستیمون کی جدی تر شد؟ ی نگاه به عکس پایین بنداز:

یادش بخیر، 2 دی 89 که اولین و آخرین بار دیدمت! خیلی قیافت مظلوم بود! میدونی با چه شوق و ذوقی این همه راهو کوبیدم و اومدم تا فقط و فقط تورو ببینم؟!

همه چی داشت به خوبی و خوشی پیش میرفت که یهو  سد محکمی جلومون سبز شد! هیچوقت فکر ی همچین روزی رو حتی تو خیالمم نمیکردم. ازون موقع بود که همه چی عوض شد و همه چیز دست به دست هم داد تا مارو از هم جدا کنه..

25 خرداد 90، نحس ترین روز تاریخ عمرم بود که هیچوقت از ذهنم بیرون نمیره تا لحظه مرگم! بخدا اشکها و بغضتو از پشت تلفن حس میکردم که بخاطر من بروز نمیدادی!!

خوب من، تو فرشته زندگی من بودی و با رفتنت زندگیمو جهنم کردی.. این 7 ماه بهترین دوران فراموش نشدنی زندگی من بود.. و الان در اوج ناباوری به این امید نشستم که ی روزی مشکلمون حل بشه و ما دوباره بهم برسیم..

عشق من، از صمیم قلبم خوشبختی رو واست آرزو میکنم و از خدا میخوام که هرچی غم و غصه تو زندگیت هست از سر راهت برداره و دنیارو همیشه شاد شاد داشته باشی.

ماه من، دلم واست خیلی تنگ میشه، واسه اون صدای قشنگت.. ( یادگاریهات واسه همیشه پیشم میمونه تا وقتی که بمیرم )

عشق من.. خداحافظ واسه همیشه...

پ.ن: این دستخطشه..