دکتر علی شریعتی انسانها را به ۴ دسته تقسیم کرده است:
1. آنانی که وقتی هستند هستند، وقتی که نیستند هم نیستند:
عمده آدمها، حضورشان مبتنی به فیزیک است. تنها با لمس ابعاد جسمانی آنهاست که قابل فهم می‌شوند. بنابراین اینان تنها هویت جسمی دارند.
2. آنانی که وقتی هستند نیستند، وقتی که نیستند هم نیستند:
مردگانی متحرک در جهان، خود فروختگانی که هویتشان را به ازای چیزی فانی واگذاشته‌اند. بی شخصیت‌اند و بی اعتبار. هرگز به چشم نمی‌آیند. مرده و زنده‌اشان یکی است.
3. آنانی که وقتی هستند هستند وقتی که نیستند هم هستند: آدمهای معتبر و با شخصیت، کسانی که در بودنشان سرشار از حضورند و در نبودنشان هم تاثیرشان را می گذارند. کسانی که هماره به خاطر ما می‌مانند. دوستشان داریم و برایشان ارزش و احترام قائلیم.
4. آنانی که وقتی هستند نیستند وقتی که نیستند هستند:
شگفت انگیز ترین آدمها. در زمان بودنشان چنان قدرتمند و با شکوه اند که ما نمی‌توانیم حضورشان را دریابیم. اما وقتی که از پیش ما میروند نرم نرم آهسته آهسته درک می‌کنیم، باز می‌شناسیم. می فهمیم که آنان چه بودند. چه می گفتند و چه می خواستند. ما همیشه عاشق این آدمها هستیم. هزار حرف داریم برایشان. اما وقتی در برابرشان قرار می‌گیریم قفل بر زبانمان می‌زنند. اختیار از ما سلب می‌شود. سکوت می‌کنیم و غرقه در حضور آنان مست می‌شویم و درست در زمانی که میروند یادمان می آید که چه حرفها داشتیم و نگفتیم. شاید تعداد اینها در زندگی هر کدام از ما به تعداد انگشتان دست هم نرسد.
تا حالا به این فکر کردی که خودت عضو کدوم دسته میتونی باشی ؟؟؟؟
چرا دروغ بگم! نه!! راستشو بخوای واسم سخته که بگم جزء کدوم دستم!!
ممنون که به وبم اومدی .
دکتر انسان والایی بود که در زمان خود کسی قدرش را نمی دانست .
باز هم بهم سر بزن خوشحال میشم .
حتما
منم حتما این هفته یه مطلب در مورد دکتر میزارم
نمیشه ثواباش همش مال تو باشه
میتونی بزار
نوشته بودی خواهر نداری
اولش برام عجیب بود
ولی اشکال نداره
من هم مثل خواهر کوچیکترت
البته اگه قابل بدونی
دوباره اومدم بگم من اسم وبلاگتو خیلی دوس دارم
چقدر بچه ها این چند روزه مهربون شدن؟ من یه خورده مشکوکم!!
نظر لطفته نگین خانم
دعا می کنم که هیچگاه چشمهای زیبای تو را
در انحصار قطره های اشک نبینم
و تو برایم دعا کن ابر چشم هایم همیشه برای تو ببارد
دعا می کنم که لبانت را فقط در غنچه های لبخند ببینم
و تو برایم دعا کن که هر گز بی تو نخندم
دعا می کنم دستانت که وسعت آسمان و پاکی دریا و بوی بهار را دارد
همیشه از حرارت عشق گرم باشد
و تو برایم دعا کن دستهایم را هیچگاه در دستی بجز دست تو گره ندهم
من برایت دعا می کنم که گل های وجود نازنینت هیچگاه پژمرده نشوند
برای شاپرک های باغچه ی خانه ات دعا می کنم
که بال هایشان هرگز محتاج مرهم نباشند
من برای خورشید آسمان زندگیت دعا می کنم که هیچگاه غروب نکند
و بدان در آسمان زندگیم تو تنها خورشیدی
پس برایم دعا کن ، دعا کن که خورشید آسمان زندگیم هیچگاه غروب نکند
خیلی قشنگ بود، من یکی که حال کردم. ایشالا بقیه هم بیان اینجا و نظر قشنگتو بخونن. مرسی ازینکه قشنگ نوشتی
بابا ایول به این دکتر شریعتی دوست داشتنی
من جزء همه اون دسته ها هستم جز دسته 2
دسته 3 رو هم شدیدا دوست دارم
آفرین مقداد
آپ خوبی بود
از خودمون خواهش در وَکِنیم
چه جالب بود تقسیم بندیش!
من دکتر شریعتی رو دوست دارم مخصوصا حرفاش
حرفا میزنیا! کیه که دوست نداشته باشه؟!
دکتر انسان والایی بود
ممنون که کم توجهی ما نسبت به دکتر را جبران کردین