یـادش بـخـیـر

من ۳ سال خوابگاه بودم، توی بلوک 5. امسال واسه سال چهارم منو انداختن بلوک 6، با ورودی جدیدا    دیشب یه کاری تو بلوک 5 داشتم، از پله ها که میرفتم بالا به در و دیوار بلوک که چشمم افتاد دلم گرفت و یاد خاطرات 2، 3 سال پیشم افتادم. از در و دیوارش گرفته تا بچه هاش، همه و همه واسم خاطره بود و شد!! خدا میدونه تا به در و دیوار نگاه کردم غیر ارادی یه خاطره تصویری اومد تو ذهنم. خیلی خاطره دارم من، خیلی: 

از جشن تولدهایی که میگرفتیم، از آب بازی هایی که توی لاین میکردیم، از وقت هایی که با بچه ها میرفتیم دریا شنا، از وقت هایی که شبهای جمعه میرفتیم اتاق بچه ها سریال یوسف پیامبر رو نگاه میکردیم، از وقتی که با بچه های لاین میرفتیم فوتسال، از وقتی که با بهترین دوستای عمرم 2 سال هم اتاقی بودم، از وقتی که این هم اتاقی هامو از دست دادم، از وقت هایی که غروبهای پنج شنبه و جمعه با بچه هامون میرفتیم شهر دور میزدیم، از وقتی که با بچه ها میرفتیم ح.م.ا.م ، از وقتی که یکی از بچه ها روی شوخی که باهاش کردم سیمکارتمو تا دو روز نگه داشته بود، از وقت هایی که برق خوابگاه می رفت و با خوابگاه دخترا با نور موبایل و کاغذ آتیش زدن علامت میدادیم، از وقت هایی که برق میرفت و جلوی بلوک بزن و برقص و عربده کشی راه مینداختیم، از وقتی که سال 86 برف اومد و رفتیم و تا سر حد مرگ برف بازی کردیم 

 از وقتی که برف اومد و سر اون قضیه معروف ( ترکمنستان) گازمون قطع شد و چون هیچی نداشتیم تا خودمونو گرم کنیم با هیتر کرسی درست کردیم، از خاطرات فرجه های امتحانات، از بیدار موندن های بی دلیل شبانه، از خوابیدن تا لنگ ظهر و پیچوندن کلاسا، از استرس های شدید شب امتحان، از درس نخوندن های طول ترم وسگ دو زدن های شب امتحان و ... 

فقط میخواستم بگم که خیلی خیلی خیلی خاطرات به یادماندنی و شیرین از خوابگاه و دانشگاه دارم که اگه خدا بخواد کم کم واستون تعریف می کنم. خیلی ببخشید که سرتونو درد آوردم، اینو بدونید که دیگه نمی تونم اون خوشی های گذشتمو داشته باشم، به هیچ وجه..   

-------------------------------------------------------------------------------------------------------- 

اینم یه آهنگ عالی و کاملا احساسی از داریوش اقبالی: 

    رو به تو سجده می کنم، دری به کعبه باز نیست 

                                        بس که طواف کردمت ما را به حج نیاز نیست 

    به هر طرف نظر کنم، نماز من نماز نیست 

                                        مرا به بند میکشی ازین رهاترم کنید   

    زخم نمی زنی به من که مبتلاترم کنی 

                                        از همه توبه می کنم بلکه تو باورم کنی 

    قلب من از صدای تو چه عاشقانه کور شد 

                                        تمام پرسه های من کنار تو سرور شد 

    عذاب میکشم ولی عذاب من گناه نیست

                                        وقتی شکنجه گر تویی، شکنجه اشتباه نیست 

    قلب من از صدای تو چه عاشقانه کور شد 

                                        تمام پرسه های من کنار تو سرور شد  

    عذاب میکشم ولی عذاب من گناه نیست

                                        وقتی شکنجه گر تویی، شکنجه اشتباه نیست  

 این آهنگ پر از معنا و مفهومه و محرک من بود تا این درد و دلامو بگم..