یالان دنیا

خیلی وقته واسه کارایی که انجام میدم هیچ دلیل و منطقی ندارم، چه اون کار خوب باشه چه بد!!

خیلی وقته که نمیتونم حرفای دلمو بزنم!! همشونو تو خودم تلنبار میکنم، میترسم که ی روز از غصه بترکم.. 

خیلی وقته که خنده های الکی میکنم.. همه گول ظاهرمو میخورن و فک میکنم از 7 ملت آزادم! آره؛ شادم ولی از درون داغونم، خیلی هم داغونم..

از لحاظ روحی خیلی ضعیف شدم،‌طاقت هیچی رو ندارم دیگه! خسته شدم از این همه تظاهر، از این همه دلمشغولی..

به قول آذری زبانا: دنیا یالان دنیا..

کی میشه که این دروغ بزرگ ی روز به آخر برسه؟؟ دلم میخواد زودتر اونروزو ببینم، یعنی میشه؟؟؟