طبق اصل 33 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، هیچکس را نمی توان از محل اقامت خود تبعید کرد یا از اقامت در محل مورد علاقه اش ممنوع یا به اقامت در محلی مجبور ساخت، مگر در مواردی که قانون مقرر می داند.
طبق اصل 34 قانون اساسی، دادخواهی حق مسلم هر فرد است و هرکس می تواند به منظور دادخواهی به دادگاههای صالح رجوع نماید. همه افراد ملت حق دارند اینگونه دادگاهها را در دسترس داشته باشند و هیچ کس را نمی توان از دادگاهی که به موجب قانون حق مراجعه به آن را دارد منع کرد.
طبق اصل 35 قانون اساسی، در همه دادگاهها طرفین دعوی حق دارند برای خود وکیل انتخاب نمایند و اگر توانایی انتخاب وکیل را نداشته باشند باید برای آنها امکانات تعیین وکیل فراهم گردد.
طبق اصل 37 قانون اساسی، اصل، برائت است و هیچ کس از نظر قانون مجرم شناخته نمی شود مگر اینکه جرم او در دادگاه صالح ثابت گردد.
طبق اصل 38، هرگونه شکنجه برای گرفتن اقرار و یا کسب اطلاع ممنوع است. اجبار شخص به شهادت، اقرار یا سوگند، مجاز نیست و چنین شهادت و اقرار و سوگندی فاقد ارزش و اعتبار است. متخلف ازین اصل طبق قانون مجازات می شود.
طبق اصل 39، هتک حرمت و حیثیت کسی که به حکم قانون دستگیر، بازداشت، زندانی یا تبعید شده، به هر صورت که باشد ممنوع و موجب مجازات است.
سلام
یه ضرب المثل معروف میگه:
«زبان سرخ سر سبز می دهد بر باد»
ما حالا حالاها تو رو لازم داریم پس این گشت و گذار توی قانون رو بی خیال شو لطفا
این قانونیه که خودشون نوشتن، چرا من باید بترسم از نوشتن همچین چیزایی!!!!!!!!!!!!!!!
باید اطلاع رسانی بشه تا اونایی که نمیدونن بدونن 